Didem Öney
“Derin bir yara iziniz varsa, o bir kapıdır; eski, çok eski bir öykünüz varsa, o da bir kapıdır. Gökyüzünü ve suyu tahammül edemeyecek kadar çok seviyorsanız, o bir kapıdır. Daha derin bir hayatı, eksiksiz bir hayatı, makul bir hayatı özlüyorsanız, o da bir kapıdır.” Clarissa Pinkola Estes
Alsancak’ta bir kapı denk gelmişti bir vakit...
Eşiğinden alelade çocuklarım için ve başka çocuklarımız için “neden olmasın” sanki diyerek geçtiğim...
Çocuk Yoga Eğitmenlik Eğitimi aldığım o şölen tadında sihirli “elma şekeri”im eğitimim...
Başka hiç bir eğitim için devam edebilecek,alabilecek yahut tamamlayabilecek bir vakit,bir izin,bir mümkünlük olanağım asla ve asla olamazdı.
Olamayacaktı da benim bildiğim.
Peki ya bilmediğim?
...
O kapı hani dedim ya işte,
hani o eşik...eşit...geçit...
Geçiş öyle sonsuz bir geçişmiş ki meğer
Heybeme aldıklarım ve taşıdıklarım,bıraktıklarım,
En iyi imkânlar içinde en imkânsız çırpınışlarım,bitmeyen savaş ve çığlıklarım...
“...dağına göre kar...”dedikleri şey böyle bişeydi bana dair belki de...
meğer;
Bilmek yok..
Sen yok..
Ben yok..
Herşey yok..
Peki ne var?
Bir Hiç... bir Yol... bir de Işık...
Ben alelade titreyen sonsuz yüreğimle o eşikte öylece durmaktaydım.
Ta ki,
Ardı sıra pandemi,yasaklar,online eğitimler başlayana dek...
Şükürler olsun ki bu sayede kaldığım yerden hiç durmadan devam edebilme olanağım oldu.
Şimdi ben yani Virabhadrasana 2;
Henüz halâ inanamadığım [😍]
300 saat ileri seviye yoga eğitmenlik eğitimi 2.modül başlangıcım ile;
Nefesimi tuttum gerçek dersim şimdi başlıyor sanki...
Yani ben yani Savaşçı 2;
Vakit geldi,
Şimdi kendi zihnin ile savaşma vakti...
Eyyy kapı açtığın bu eşsiz yolda sonsuz kere teşekkür edebilmek herkese nasip olsun dileğim ile;
Azizim Hocam ve
Her biri ayrı değer Canım Hocalarıma,
Bugün kitabımı elime ulaştıranıma,
Gördüğümüz görmediğimiz,
Bildiğimiz bilmediğimiz emeği geçen herkes ve her şey için...
Eşik...eşit...geçit... için
Şükran ile;
Namaste...🕉 🙏
